7 Ekim 2010 Perşembe

Efsane Aşık: Louis ARAGON

3 Ekim 1897 yılında Pariste doğmuş, yüzyılın en önemli şiir akımı olan Sürrealizm'in kurucularından biri olan Fransanın en önemli kalemlerinden biri, Louis ARAGON.


Romancı, deneme yazarı ve usta bir şairdir.

1923 yılında Letonyalı bir yahudi olan romancı Elsa Triolet ile Pariste bir barda karşılaşır. Söylenenlere göre o anın büyüsüyle yazılmıştır zaten 'Elsa'nın Gözleri' şiiri.. Başlamıştır artık bu büyük aşk.

Çok severler birbirlerini. Birçok şiir yazmıştır Aragon sevgilisi için. Bunlardan birini bile okumak bu aşkın boyutlarını anlamamız için yeterlidir.

1951 yılında Aragon Elsa'sına 'küçük bir Fransa köşesi' armağan etmek istemiş ve altı hektarlık bir orman içinde eski bir su değirmeni satın almıştır. ülkesinde iç mimarlık eğitimi almış olan Elsa düzenlemiştir içinide.

16 Haziran 1970 yılında ölüm çaldı Aragondan Elsasını.. Değirmenin bahçesinde toprağa verilmiş Elsa. Aragon, Elsa öldükten sonra çekmeceleri boşaltırken bir liste bulmuştur anlatılana göre. Birçok erkek isminin yazılı olduğu bir liste. Bu liste Elsaya aşık erkeklerin listesiydi belkide yada birlikte olduğu erkeklerin. Bilmiyoruz. Ama Elsanın günlüğünde yazan ''Herkes beni sevsin, bütün erkekler bana hayran olsun istiyorum'' cümlesi Aragonun acısını bir kat daha arttırmıştı.

Tüm dünya tarafından bilinirdi Aragonun Elsaya yazdığı şiirler.Mutlu aşkın sembolü haline gelmişlerdi fakat Aragon listeyi bulduğu o günden sonra Elsanın onu aldattığı düşüncesiyle yaşamıştır. 12 yıl sonrada , doğduğu , Elsasıyla tanıştığı şehir Paris'te 24 Aralık 1982 de ölmüştür.

Elsa'nın Gözleri
Öyle derin ki gözlerin içmeye eğildim de
Bütün güneşleri pırıl pırıl orada gördüm
orada bütün ümitsizlikleri bekleyen ölüm
Öyle derin ki her şeyi unuttum içlerinde
Uçsuz bir denizdir bulanır kuş gölgelerinde
Sonra birden güneş çıkar o bulanıklık geçer
Yaz meleklerin eteklerinden bulutlar biçer
Göklerin en mavisi buğdaylar üzerinde
Karanlık bulutları boşuna dağıtır rüzgar
Göklerden aydındır gözlerin bir yaş belirince
Camın kırılan yerindeki maviliğini de
Yağmur sonu semalarını da kıskandırırlar
Ben bu radyumu bir pekbilent taşından çıkarttım
Benim de yandı parmaklarım memnu ateşinde
Bulup yeniden kaybettiğim cennet ülke
Gözlerin Perumdur benim Golkondum, Hindistan'ım
Kainat paramparça oldu bir akşam üzeri
Her kurtulan ateş yaktı üstünde bir kayanın
Gördüm denizin üzerinde parlarken Elsa'nın
Gözleri Elsa'nın gözleri Elsa'nın gözleri.
Louis ARAGON

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder